- Jak wyglądają wygłady lodowcowe, rysy, bruzdy, barańce?
- Czym charakteryzuje się wybrzeże fiordowe?
- Jaka jest głębokość i długość fiordów?
- Jakie mniejszości narodowe zamieszkują Norwegię i dlaczego?
- Czym zajmują się mieszkańcy Norwegii i jak wygląda ich codzienne życie?
Odpowiedzi na te pytania szukaliśmy podczas zajęć terenowych z geografii zorganizowanych przez p. K. Wojtunika. Tematem przewodnim wyprawy było poznanie cech i form rzeźby polodowcowej w Skandynawii. Mieliśmy możliwość zobaczenia ich bezpośrednio w terenie w Norwegii oraz w Polsce na Pojezierzu Pomorskim, ponadto poznanie typowych dla tych obszarów atrakcji turystycznych. Podczas wyjazdu mieliśmy okazję zapoznać się z praktyczną stroną organizacji imprezy turystycznej, jaką jest zagraniczna wycieczka szkolna, którą poznawaliśmy wcześniej na stacjonarnych zajęciach z edukacji regionalnej.
W wycieczce uczestniczyli uczniowie klas trzecich turystyczno-krajoznawczych, realizujących rozszerzenie zgeografii. Opiekunami podczas wycieczki byli: p. K. Andrijewska i M. Andrijewski, zaś wiadomości geograficzno- turystyczne podczas trasy przekazywali na przemian: p. K. Wojtunik i p. K. Grzelak.
Podczas pierwszego dnia, w którym przylecieliśmy z Gdańska do Stavanger w Norwegii, podczas trekkingu na Preikestolen widzieliśmy przykłady głównie erozyjnych form działalności lodowca, takich jak rysy, bruzdy, wygłady lodowcowe, barańce, czyli przykłady tych form glacjalnych, o których uczyliśmy się na lekcjach geografii. Zwieńczeniem naszej wyprawy było zdobycie Preikestolen. Jest to półka skalna, zwana amboną, wznosząca się ponad 600 m nad malowniczym fiordem Lysefjorden. Urzekły nas niesamowite widoki, uznawane za wizytówkę Norwegii.
Po powrocie do Gdańska, już drugiego dnia zwiedzaliśmy Westerplatte. O historii obrony tego miejsca i początku II Wojny Światowej przypominał nam p. K. Wojtunik. Zobaczyliśmy też Główne Miasto z jego najważniejszymi zabytkami. W drodze na nocleg w Szteklinie, mieliśmy okazję podziwiać krajobraz młodoglacjalny Pojezierza Pomorskiego z jego charakterystycznymi cechami, takimi jak: dobrze zachowane formy działalności glacjalnej (moreny czołowe i denne) i fluwoglacjalnej (sandry, rynny polodowcowe), duże deniwelacje terenu.
Przemieszczając się po wschodniej części Pojezierza Pomorskiego poznaliśmy również możliwości gospodarcze rozwoju regionu, opierającego się dziś głownie na rozwoju turystyki, dzięki naturalnym walorom (jeziora, lasy, zróznicowana rzeźba terenu). Z uwagi na raczej nieurodzajne gleby, ukształtowane na osadach polodowcowych, warunki dla rolnictwa były raczej ograniczone.
Podróżując po krainie pojeziernej, dowiedzieliśmy się również dlaczego w niektórych małych miejscowościach i wsiach stoją bloki mieszkalne. Ostatniego dnia w drodze do Łodzi, odwiedziliśmy jeszcze dwa miasteczka: Świecie, słynące z rozwoju przemysłu celulozowo-papierniczego oraz zabytkowe Chełmno z jednym z najcenniejszych zachowanych renesansowych ratuszy w Polsce północnej. Ratusz przebudowany z gotyckiego, zdobi charakterystycznym pręt chełmińskim, stanowiący niegdyś wzorzec miar dla powstałego tu w XIII w. państwa krzyżackiego.
Cieszymy się, że udało nam się uczestniczyć w tak ciekawych, wyjazdowych zajęciach terenowych z geografii.